Je hebt een leuk blog geschreven. Vol met prikkelende stellingen en andere zaken waarvan je weet dat er op gereageerd gaat worden. Na een uurtje heb je nog steeds geen reacties hoewel je je verhaal op Twitter, Facebook, Google+ en andere social media hebt geplaatst. Je drukt een paar keer op F5. Nog een keer en dan Ctrl + F5. Je leegt je cache en je browsergeschiedenis, maar nog altijd geen reacties.
Hoe kan dat nou? En dan bedenk je plotseling dat je eens naar je reactieformulier moet kijken. Misschien kun je daar iets aan verbeteren.
Natuurlijk wil je spam voorkomen op je blog. Die fijne Russische reacties, gesteld in slechter Engels dan je je kunt voorstellen of reacties in redelijk Engels over je webmasterschap of penisvergrotende rotzooi. Dus je hebt een captcha geïnstalleerd met een plugin. Of misschien blog je via Blogger en geef je mensen de mogelijkheid te reageren met hun Google account of andere accounts. Misschien moeten je lezers wel een Gravatar-account aanmaken.
Allemaal verschillende mogelijkheden die voor verschillende reageerders verschillende problemen kunnen opleveren. Vanavond ging #blogpraat (3 jaar alweer: hoera!) over reageren en de barrières die daarbij (kunnen) bestaan. De meest genoemde barrieres waren toch vooral:
- onleesbare captcha’s;
- lastige inlogprocedures;
- alleen kunnen inloggen met facebook of twitter
Uiteindelijk komt het erop neer dat reageren vooral iets persoonlijks is. Een blog kan je uitlokken om te reageren, tenzij het te spannend is om te reageren. Nog hele volksstammen lezen wel, maar reageren niet. “Wat heb ik nog toe te voegen?” is misschien de gedachte. Maar @Suuz_ zei het heel mooi:
Je weet pas hoe waardevol een reactie is, als je zelf blogt… #blogpraat
— Suzanne (@Suuz_) February 18, 2013
Dus, wees niet bang, reageer! Al is het maar om te laten weten dat je het blog gelezen hebt :). Dat vinden wij bloggers leuk!
photo credit: bobbigmac via photopin cc
