Er was eens lang, lang geleden, in een land hier ver vandaan een heel verwend prinsesje. Dit prinsesje kreeg altijd alles wat haar hartje begeerde. Op een dag speelde ze met een gouden bal. Die bal viel in de sloot. In die sloot zaten zeven kikkertjes. Het was namelijk een boerensloot. De prinses wilde haar bal graag terug. Ze vroeg het aan de eerste kikker.

“Dag Plons, gekke kikker, beetje raar verhaal, maar mag ik mijn bal terug?”
Het was alleen een beetje jammer dat die sloot bevroren was en dat de kikkers allemaal dood waren. Ze kwekten niet, ze kwaakten niet, ze hadden geen honger en geen verdriet, ze gaven geen sjoege. Maar de stoere prinses was niet voor één gat te vangen: ze pakte haar Chocoprins van Lu en ging zelf haar bal van het ijs halen. Jammer voor die kikker dat er nu geen zoen gegeven kon worden: de prinses kon dus niet verkikkerd raken op een knappe prins. Maar een echt stoere prinses heeft geen kikkerprins nodig.

Wat doet die kikker in “verkikkerd zijn”?

Volgens Onze Taal betekent dit letterlijk: een kikker geworden zijn. In het begin van de negentiende eeuw ontstond dit spreekwoord doordat kikkers er kennelijk nogal pap van lusten. Of, iets netter gezegd: de paardrift van dit dier was alom bekend. Ook qua voortplanting stond de kikker bekend als zeer actief. De vrouwtjes leggen duizenden eitjes in het voorjaar en de mannetjes lokken de vrouwtjes met hun gekwaak.
Bij de oude Egyptenaren was de kikker het symbool voor vruchtbaarheid en nieuw leven. De bijbehorende godin Heket werd afgebeeld met de kop van een kikker. Ook werden kikkers meegegeven aan mummies om hen te helpen bij hun wedergeboorte.
En geef toe: als jij verkikkerd bent op iemand, dan wil je toch ook graag van kikkerbil met die persoon?
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.