“Schat, ik heb voor je gekookt! Je lievelings!” riep Sandra vanuit de keuken. Berry schrok. Hij hield met heel zijn hart van zijn vriendin, maar koken was nou niet een van haar sterke punten. Met hangende schouders liep hij naar de keuken. Daar stond Sandra, een glimlach speelde om haar mond. “De liefde van de man gaat door de maag,” zei Sandra, terwijl ze omstandig de laatste bakjes van de catering in de prullenbak gooide.

Toch apart dat eten zoveel met liefde te maken heeft: een romantisch etentje bij kaarslicht onder de volle maan, samen picknicken, voor elkaar koken. En dan heb ik het nog niet eens over de afrodisiaca: zoals oesters, chocolade, bananen, aardbeien in de champagne en tiramisu. Allemaal gerechten waar je zin van zou moeten krijgen.
Misschien vanwege de vorm van het voedsel of vanwege de ingrediënten? Tiramisu betekent trek mij omhoog, chocola maakt endorfine aan en dat geeft je hetzelfde gevoel als verliefd zijn. Een banaan heeft ook een bepaalde vorm. En waar het leegslurpen van een oester op lijkt, hoef ik waarschijnlijk niet uit te leggen.

Is liefde voedsel of is voedsel liefde?

Het lijkt alsof je liefde gelijk kunt stellen aan voedsel. Een maaltijd die met liefde is klaargemaakt voor twee personen, smaakt veel lekkerder dan als je voor jezelf moet koken. Er zit toch minder in op de een of andere manier.
Liefde is lekker, maar om het nu met voedsel te vereenzelvigen gaat mij wat ver. Je raakt er soms wel ondersteboven van….
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.