Er is een prachtig schilderij van Pieter Breughel genaamd De verkeerde wereld. Op dit schilderij staan 118 Nederlandse en Vlaamse spreekwoorden afgebeeld. Ook spreekwoorden die wij niet meer herkennen. Er zijn slechts twee spreekwoorden die het woord wind in zich hebben. De eerste is pluimen in de wind waaien, de tweede zijn huik naar de wind hangen. Het is die laatste waar ik het over hebben wil.
De betekenis van het spreekwoord zijn huik naar de wind hangen heeft te maken met een wispelturig persoontje. Deze persoon verandert zijn mening al naar gelang het hem of haar uitkomt. Je vindt dit spreekwoord op het schilderij bovenaan in het midden.
Dit spreekwoord heeft wel iets van dat andere spreekwoord met wind.

Zo de wind waait, waait zijn jasje

Iemand die met alle winden meewaait, zijn mening aanpast naar de vigerende opinie, je zou het een draaikont kunnen noemen.
Het woord dat mij echter deed opveren was het woord huik. Een woord dat we nu niet meer gebruiken, maar in de negentiende eeuw een algemeen gangbaar woord was voor een lange mantel met capuchon. Je kon de capuchon zo dragen dat je altijd beschut was tegen de wind. Daaruit ontstond de figuurlijke betekenis: altijd beschut zijn, zodat je de wind niet van voren krijgt. Waarmee je dus je standpunt aanpast aan de heersende mening om beschermd te zijn. Op het plaatje zie je een voorbeeld van een huik.
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.