“Je meent het niet?”
“Het is echt waar!”
“Echt?”
“Ja echt ik zweer!”
Twee vriendinnen praten met elkaar. Hoe kon hij dat nou doen? Beide meisjes waren ontzettend geschokt. Hun held, hun enige held. Wat een stommeling!
Net als bijna iedereen, zijn ook grote helden wel eens nieuwsgierig, maar dat snappen de twee vriendinnen nog niet. Ze zijn ook pas veertien jaar oud.
Via de Whatsapp praten de meiden nog wat verder met elkaar. Zij zouden zoiets nooit gedaan hebben. Ze zouden nog liever sterven dan doen wat hun held deed. Echt waar. De tranen rollen over hun wangen. Hun held: ze zijn zo teleurgesteld.
Sterven, ja. Dat zouden ze doen, sterven voor hun held. Ze spraken ook af hoe.
‘s Avonds, toen hun ouders al naar bed waren, slopen ze naar beneden en pakten het scherpste aardappelmesje dat ze konden vinden. Ze slopen terug naar hun kamers en terug naar bed. Toen het ene meisje in bed lag, met het aardappelschilmesje tegen haar pols aangedrukt, haakte ze af. Ze kon het niet.
Het andere meisje zette door, het bloed gutste uit haar pols. Terwijl het leven langzaam uit haar wegvloeide, twitterde ze: “How could you smoke weed? #cut4bieber”
Gebaseerd op de genoemde hashtag die ik vannacht op Twitter tegen kwam en een artikel in de Telegraaf.