Vorige week ging de vraag over naar welke boeken jullie uitkeken die de komende tijd gaan uitkomen. Ik meldde zelf dat bol een mooi lijstje had, maar kreeg nog een prachtige tip van Lalagè: zij noemde Boekmeter. En daar zag ik ook een lekker lijstje boeken. Maar ook jullie hadden gelukkig wel wat verwachtingen.

Zelf keek ik uit naar Het onhandig kind en dat bleek al uit te zijn. Toen ik het had aangeschaft en begon te lezen, kon ik het niet meer wegleggen. Mijn recensie staat daar.

En dan jullie verwachtingen

Karin antwoordde dat zij wacht op het boek Nachtmerrieman van Marcel van Driel. Zij heeft daaraan bijgedragen via crowdfunding, maar het is nog niet uit door allerlei omstandigheden van de schrijver. Zelf wil ze ook een boek schrijven. Alleen die financiering…
Carel heeft eigenlijk geen verwachtingen voor boeken, wel voor het leven en hij noemt hierbij een aantal titels die zeer tot de verbeelding spreken. Er zijn een aantal boektitels die Carel noemt, waar ik ook op zit te wachten: Beter ten halve gekeerd. Europa komt tot inzicht is er zo eentje. Maar alle gekheid even op het wel bekende stokje: een nieuwe bundel van Letterrijn mits daarin een bijdrage van zijn hand, zou hij niet laten schieten.
Jannie is benieuwd naar het nieuwe boek van Eefje Rammeloo. Zij leest haar graag en kan niet wachten tot in april Het geluk van de Chinezen uitkomt. Jannie schrijft dat zij Eefje ook volgt op Twitter, waar zij met moeite berichtjes post. Rammeloo woont namelijk in China.
Niek zegt dat zij zelden naar boeken uitkijkt: dat komt door haar nog te lezen stapel waaruit zij kan kiezen om haar leeshonger te stillen. Meestal kijkt zij uit naar het volgende deel van een serie. En soms kan dat behoorlijk lang op zich laten wachten, weet iedereen die verslaafd is aan series. Door haar studie heeft Niek het lezen dit jaar wel op een laag pitje moeten zetten. Ze heeft wat ruimte nodig in haar hoofd.
Ali pakte haar antwoord van vorig jaar erbij. Deze vraag kwam in 2016 bij Hendrik-Jan aan de orde. Natuurlijk probeer ik zoveel mogelijk originele vragen te stellen, maar met ruim tweehonderd vragen de afgelopen vier jaar is dat soms best lastig. Ali heeft zichzelf op rantsoen gezet: ze mag van zichzelf niet zoveel boeken meer kopen als vorig jaar. Ze heeft nog best wat te lezen en dus kijkt ze dit jaar niet uit naar nieuwe boeken.
Ali heeft eigenlijk best wel gelijk: ik kocht een paar weken terug Misschien wisten zij alles,
313 verhalen over de eekhoorn en andere dieren van Toon Tellegen. Inmiddels heb ik pas één verhaaltje gelezen. Ik moet mezelf ook maar op rantsoen gaan zetten wat boeken betreft.

Vraag 9 gaat over gevoelens

Tijdens het lezen kunnen je allerlei gevoelens overkomen. Verliefdheid, vrolijkheid, zorgzaamheid, angst, verdriet… Noem maar op. Soms gaan er zelfs personages dood of nemen afscheid om nooit meer terug te komen. Er zijn een aantal boeken waarbij ik tranen met tuiten heb gehuild omdat een personage stierf of afscheid nam. En dat leidt mij tot vraag 9:

Heb jij wel eens gevoelens van rouw gehad, omdat een personage uit je boek overleed?

Zo heb ik bijvoorbeeld echt zitten huilen omdat Albus Dumbledore en Sirius Black doodgingen. Het laatste boek waarbij ik vreselijk heb zitten huilen omdat een personage stierf, was Zeven minuten na middernacht van Patrick Ness (recensie). Van deze scenes in de verschillende boeken heb ik echt een paar dagen moeten bijkomen en toch een vorm van rouw om het personage ervaarde.
Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat een link naar je eigen blog achter in de reacties onder dit blog of reageer hieronder. Zo kan iedereen lezen wat jij ervan vindt. 
In 2016 was Hendrik-Jan de Wit de gastheer van de serie #50books. In 2013 en 2015 werden de vragen gesteld door initiatiefnemer Peter Pellenaars. Zelf nam ik in 2014 de honneurs waar.