#WOT 46: Paniek
Paniek ~ plotselinge en hevige angst, met lichamelijke verschijnselen en innerlijke ontreddering
Ik heb een grote paniekachtige angstdroom.
Mijn beeld waar ik paniek van krijg, wat mij letterlijk de adem beneemt, is de angst dat ik gevonden word. De prijs van eenzaamheid. De reden waarom ik hier paniek van krijg, is omdat het tijdens mijn studie een huisgenoot is overkomen. Toen hij thuis was gekomen, vond hij zijn moeder in een stoel. Zij had al een paar dagen in die stoel gezeten, winter en verwarming aan. Ik denk dat ik het beeld verder niet hoef te schetsen. Niet dat ik reden heb om me daar zorgen om te maken, ik ben niet ziek of van plan om iets te doen. Maar hoe vaak hoor je niet dat er weer iemand is gevonden die al twee maanden in zijn huis heeft gelegen en dat de buren gingen klagen over stank?
De enige manier waarop ik dat kan oplossen is door meer contact te houden met mijn vrienden en vriendinnen, maar ik heb daar moeite mee. Ben altijd bang dat ik ongelegen bel of dat ze helemaal niet op mijn telefoontje zitten te wachten. Stiekem hoop ik eigenlijk dat zij mij bellen. Niet whatsappen of sms’-en, maar echt die telefoon pakken en mij bellen.
Trrrrrring…. hallo, met Martha, wat leuk dat je belt!
Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht, vrij om te bepalen hoe je dat wilt doen, zoals het bij bloggen hoort en mag kort, lang, in blog, flog- of vlogvorm. Het gaat erom dat je het woord wat elke donderdag gebruikt gaat worden in z’n meest vrije vorm kan uitleggen. Wat vind je ervan, hoe denk je erover, heeft het een metaforische werking, zijn er vergelijkingen, kun je een anekdote terughalen, laat het je dromen of is het vlak en abstract? Wil je andere #WOT woorden terugvinden, check hier!
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
Haha, dat heb ik nou ook altijd. (Het gevoel dat ik ongelegen bel!)
Maar laten we beginnen met je telefoonnummer????
Hi lieve Martha, ik kan t me voorstellen en tegelijk denk ik zelf dat het niet te voorkomen is door t initiëren van meer en vaker contact. Ik heb zelf geen behiefte aan bellen, het komt vaak okgelegen inderdaad, en het vreet, iig bi mij, heel veel energie, dus ik doe het liefst zo weinig mogelijk. Maar uitgebreidheid whatsappen doe ik wel met vriendinnen en dan nog,allen als je er iets over af spreekt (wat nog helemaal niet zo n gek idee is aks je ouder wordt en alleen woont) om n soort ketting te vormen met meerdere mensen,die n rond je bellen o DM en f whatappen. Als het je dusdanig aanvliegt is dat misschien n heel goed idee. Al zijn er altijd redenen waarom iemand tijdekijj niet bereikbaar is, of het niet uitkomt of is vergeten maar ook daar is best iets op re verzinnen.leuk en fijn om over door te denken. Op dit moment heb ik het meer andersom, …regelmatig mijn vader contacten omdat uk r vresekijk zou vinden als.,,
Nou, Martha, volgens mij is je paniek onterecht. Want zelfs als je offline vrienden niets opmerken als je niet belt omdat ze niet gewend zijn dat je belt, je online vrienden merken meteen dat er iets loos is! Geen blog post, geen tweet, geen #blogpraat, dan gaan alle alarmbellen rinkelen. Nu moeten we dus inderdaad alleen nog even allemaal je telefoonnummer hebben. 🙂
Maar even serieus: wat zijn angsten toch naar. Ik heb er ook een paar die maar terug blijven komen. Maar ja. Ik durf ze niet te bloggen zoals jij. Zo angstig ben jij niet… 🙂
Bij gebrek aan je telefoonnummer wil ik je bij deze beloven dat ik echt binnen 48 uur afwezigheid via twitter, mail of wordfeud probeer te achterhalen waar je bent! Het is niet hetzelfde, ik besef het, maar ook online vrienden laten je niet verkommeren.
Meis… Hoe herkenbaar… je mag mij altijd bellen, appen… zal ‘t zo ff doormailen… en je bent altijd van harte welkom!
Je mag altijd bellen
Gaan we een lifeline opzetten?
Aha herkenbaar 🙂 jammer genoeg 🙁