Opvoeden ~ (kinderen) voeden, verzorgen en normen bijbrengen

“U mag hem wel slaan hoor,” zei een moeder tegen mij aan de telefoon toen ik opbelde over het slechte gedrag van haar zoon in mijn les. Ik stond met mijn mond vol tanden. Een leerling slaan? Ik? Als ik hem zou slaan, zou er niets van hem overblijven, dacht ik bij mezelf. Ondertussen bedacht ik ook welke karatetechnieken het meest effectief zouden zijn bij deze jongen die zelf ook karate deed. Maar ik antwoordde: “Mevrouw, dat mag ik niet.”
bron
Opvoeden. Iedereen heeft er andere opvattingen over. Van een corrigerende tik op de billen tot het aan de haren meesleuren van je kinderen. Ja, voor dat laatste is iemand gearresteerd. Dat vind ik ook wel te ver gaan. Toch wel.

Opvoeden: ouders en/of docenten?

Docenten worden geacht een opvoedende rol aan te nemen naast de lesgevende taken. De ouders zijn namelijk iedere dag aan het werk. Maar als ik ook moet opvoeden, hoe moet ik dan nog mijn lessen draaien? Of is dit juist de kerntaak van de docent: de pedagoog uithangen? Ik dacht dat het informatie overbrengen was. Maar ondertussen wordt het toch steeds meer de normen bijbrengen die in de maatschappij gewoon zijn, die de ouders, moe als ze zijn, niet meer kunnen bijbrengen na een dag werken. Of hebben ze er gewoon geen zin in? Steeds meer wordt bij de school neergelegd, maar o wee als je een leerling een onvoldoende geeft: dan gaan ouders op de bres.
“We zijn tot de ontdekking gekomen dat hij een beelddenker is en daarom kan hij niet goed spellen,” schreef een andere ouder mij, toen ik de zoon een onvoldoende gaf voor een boekverslag dat vol met spelfouten, grammaticafouten en foutieve zinsconstructies stond.”Als ik u was, zou ik dat cijfer maar even corrigeren.”
Ouders: als iets hen niet welgevallig is, dan wordt de docent erop afgerekend. Ik heb het cijfer opgehoogd naar een zesje, maar niet van harte. Ik vraag me af of deze ouders straks op het eindexamen ook hetzelfde excuus aanvoeren als hij zijn examen Nederlands niet haalt. Beelddenker, alsof het een ziekte is, alsof het minstens net zo erg is als dyslexie.
Goed, opvoeden. Het is een taak die niet aan mij besteed is. Ik ben liever de suikertante van mijn nichtjes. Die kan ik lekker verwennen, zonder dat ik aan de consequenties hoef te denken. Opvoeden laat ik aan hun ouders over. Of aan zuster Klivia.
Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht, vrij om te bepalen hoe je dat wilt doen, zoals het bij bloggen hoort en mag kort, lang, in blog, flog- of vlogvorm. Het gaat erom dat je het woord wat elke donderdag gebruikt gaat worden in z’n meest vrije vorm kan uitleggen. Wat vind je ervan, hoe denk je erover, heeft het een metaforische werking, zijn er vergelijkingen, kun je een anekdote terughalen, laat het je dromen of is het vlak en abstract? Wil je andere #WOT woorden terugvinden, check hier!