Een onbekende zenmeester had zeven leerlingen. Op een ochtend ging hij wandelen met hen. Toen de zon net boven de horizon stond en er nog dauwdruppels op de bladeren lagen, groepeerde hij zijn studenten om een blad heen. Hij vroeg hen welke kleur de dauwdruppel op het blaadje had.
De eerste leerling zei: “Rood.”
De tweede: “Oranje.”
De derde antwoordde: “Nee, het is geel!”
De vierde: “Groen.”
De vijfde antwoordde: “Het is blauw.”
De zesde leerling zei: “Het is paars.”
De zevende leerling riep: “Het is violet!”
De leerlingen keken elkaar aan en kregen bijna ruzie over wie er gelijk had. De zenmeester keek het even aan en begon toen de leerlingen op elkaars plek te zetten en liet hen nog eens antwoorden. Langzaam kwamen de leerlingen tot de conclusie dat de waarheid in dit geval zeven kanten heeft.
De moraal van dit verhaal is dat er niet één waarheid is. De waarheid ligt zoals gewoonlijk in het midden. In het midden van de cirkel zenleerlingen.
photo credit: RHiNO NEAL via photopin cc
Het is vandaag voor mij #zenzaterdag. Iedere zaterdag probeer ik een zenverhaaltje te vinden of een uitspraak te gebruiken om er een blog van te maken.