Vanochtend dacht ik: “Ik ga een stukje fietsen. Rondje Noord Aa, richting Vlietlanden, blokje om. Gewoon lekker even een rondje Zoetermeer.” Ik had zelfs een fietsplanner app gedownload om een beetje een leuk rondje te gaan fietsen. Het liep allemaal een beetje anders dan ik had verwacht.

Het begon er al mee dat ik niet zo goed ben in het lezen van routeplanner apps. Ik ben nogal eigenwijs uitgevallen soms. De eerste afslag die ik volgens de planner moest nemen, miste ik al. Toen heb ik de planner maar uitgezet en ben lekker op de bonnefooi een rondje gaan rijden.

De route die ik fietste vandaag
Ik heb wat stukjes dubbel gedaan. Dat stukje in het midden in het groen bij het woord begrazingsgebied, waar ik dubbel ging, daar is waar mijn rondje niet zo ging als verwacht.

Ik moet mijn BHV updaten

Ik kwam aan fietsen en vlak bij een tunneltje zat een vrouw op de grond. Twee oudere mannen stonden erbij, één met een telefoon aan zijn oor. De man had om een ambulance gebeld. Ik ben naast de vrouw op grond gaan zitten en heb gevraagd wat er aan de hand was. Ze had skeelers aan haar voeten en het bleek dat ze heel lelijk was gevallen. Ik heb gevraagd of haar skeelers mocht uit doen omdat ze haar voeten dan beter kon neer leggen en dat was goed. Ze had verder geen beschermers aan.
De vrouw kreeg steeds meer pijn, omdat de schok van de klap verdween en ik was een beetje bang dat ze daarvan flauw zou vallen, dus ik vroeg haar of ze wilde liggen. Dat wilde ze niet. Daarop ben ik haar maar gaan ondersteunen met mijn hand in haar rug. Ik ben ook vragen gaan stellen aan haar terwijl we wachtten op de ambulance.
Ze beantwoordde mijn vragen en het huilen en trillen werd minder. Ik heb haar op een gegeven moment ook gezegd dat ik haar stomme vragen aan het stellen was – wat voor muziek heb je op haar oren, wat is je favoriete liedje – om haar af te leiden. Ze snapte dat en vond het niet erg, moest zelfs een klein beetje lachen.
Waarschijnlijk was haar pols gebroken en misschien zelfs haar elleboog. De pols was dik en blauw. Toen de ambulance er was, werd zij erin gezet. Haar vader bleef bij haar en de man die belde en ikzelf stapten op onze fietsen en gingen ieder ons weegs.
Daarna ben ik verder gaan fietsen en dan speelt door je hoofd wat er gebeurd was en wat ik had gedaan. Had ik niet meer kunnen doen? Had ik niet toch dit of dat? Had ik…? Ik vind dat moeilijk. Ik wilde dat mijn BHV up to date was.

Koffie en kikkers

Ik vond dat ik een kopje koffie had verdiend. Bij de Dobbeplas, even verderop, heb ik dat mezelf dan ook gegeven. Een heerlijke cappuccino.
 
Een kopje koffie aan de Dobbeplas
Zo’n fietstochtje zonder oordoppen met muziek om je af te leiden is best lekker: je kijkt meer om je heen, hoort de kikkers kwaken, ziet een torenvalk bidden. Het lijkt of je meer geniet van je omgeving. Het mooie is dat je ook gelijk je kop leeg fietst. Hoe verder ik fietste, hoe meer het allemaal op de achtergrond raakte.
 
Kunstig bruggetje en de fietsbrug over de A12
Ik fietste ruim 20 kilometer vandaag in ongeveer een uurtje. Ik had meer foto’s willen maken om er een echte plog van te maken, maar ik ben dat niet gewend. Als ik fiets dan wil ik lekker doortrappen en niet hoeven stoppen om foto’s te maken. Ik hoop er volgende week iets meer te maken.