#50books: Het sleutelkruid
Het sleutelkruid van Paul Biegel heeft enorm veel indruk op mij gemaakt vroeger. Het was het eerste boek waarvan ik me bewust ben dat het op school, in de eerste klas, werd voorgelezen. Natuurlijk hebben mijn ouders me voorgelezen toen ik klein was maar deze weet ik nog van school.
Het mooiste stukje ging over de koning. Zijn hart ging steeds langzamer kloppen en de dokter van de stervende koning zei dat de koning sleutelkruid nodig had om zijn hart weer sneller te laten kloppen. Om zijn hart weer op te winden.
Jaren heb ik gedacht dat je hart een soort ouderwetse opwindklok was! Gelukkig kregen we al vrij snel biologie.
In de beschrijving van Bol.com staat dat de dokter heel ver moet lopen om het sleutelkruid te vinden en dat de dieren ondertussen spannende verhalen vertelden aan de koning om zijn hart één keer per dag flink moest kloppen om het aan de gang te houden. Dit kan ik mij niet meer herinneren. Ik vond die ene passage al zo mooi, dat dit boek nog altijd door mijn hoofd is blijven spoken.
Misschien ook wel een soort van wishful thinking dat mensen door kunnen leven als je hun hart maar kan opwinden. Romantisch, naïef idee, maar het kleine meisje in mij hield zich staande met die gedachte toen mijn opa overleed.
Het #50books initiatief is een idee van @petepel. Hij stelt iedere week een vraag over een boek, die vrij mag worden ingevuld.
Plaatje: Flickr
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
8 Reacties
Trackbacks/Pingbacks
- 50books vraag 1: Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt? | Dee'tjes - [...] reacties op vraag 1 zijn wel een feest van herkenning: sleutelkruid, ja erg goed, dat herinner ik me, maar…
Nieuw blog: #50books: Het sleutelkruid http://t.co/pLAOS6ym
Het mooie van het boek was dat de wonderdokter onderweg alle dieren naar de koning stuurden om het hart aan de gang te houden, en dat na elk verhaal de wonderdokter op zijn reis langs de plek kwam waar het verhaal zich af speelde.
Ook dat was ik vergeten. Die ene passage die ik beschreef was al zo mooi!
ik ken het verhaal niet, andere tijden denk ik
Ik zat midden tot eind jaren tachtig op de basisschool. Ging ook van klas 1 naar groep 4. Maar ik ben van vóór de basisvorming en de tweede fase, toen er nog echt gewoon dingen geleerd werden.
Ik kan me helemaal voorstellen dat deze passage zo’n indruk op je heeft gemaakt. Klinkt toch ook prachtig?! Bij liefdesverdriet even je hart opwinden en weer verdergaan. Bij overlijden, hart opwinden en verder leven (in welke hoedanigheid dan ook). Ik ben voor 😉
Ja, precies! Helemaal mee eens. Gewoon in iedere situatie die je hart aangaat, sleutel erin en opwinden!
Ook weer een boek dat aan mij is voorbij gegaan. Wel kan ik nu door het lezen van al die mooie inzendingen een (voor)leeslijst voor mijn kleinkinderen aan gaan leggen. Dat zullen ze leuk vinden!