Wat ben ik altijd huiverig voor boekverfilmingen. Altijd twijfel ik of ik de film wel of niet wil zien. Het sterkst had ik dat met Harry Potter: mijn beeld van Harry Potter is nu voor altijd vervangen door het koppie van Daniel Radcliffe. Hoewel niet onaangenaam, had ik me Harry toch anders voorgesteld.
Naast het interpreteren van personages, is er ook nog de interpretatie van het verhaal. Ook dat is in de handen van de regisseur. Die regisseur heeft enorm veel macht over die interpretatie. Ik vraag me soms wel eens af in hoeverre een regisseur dit beseft. Hij of zij kan een boekverfilming maken of breken. Ik vond het bijvoorbeeld erg jammer dat het verhaal van Tom Bombadil niet verfilmd was in Lord of the Rings. Ook zonder dit stuk blijft het verhaal echter wel overeind.
Een verbetering ten opzichte van het boek vond ik de verfilming van Romeo and Juliet van Baz Luhrmann met Clare Danes en Leonardo DiCaprio. Supermoderne omgeving met de Shakepeariaanse teksten. Mij heb je.
Mooie boekverfilmingen: die van Pride & Prejudice
Keira Knightley is een prachtige Elizabeth Bennet en Michael MacFadyen de perfecte Mr. Darcey. Daarnaast is de regisseur ook heerlijk dichtbij het boek gebleven. Ik houd er niet zo van als er flink wordt afgeweken van het boek. Het boek is zoals het is en daar hoort de regisseur wat mij betreft met zijn pootjes vanaf te blijven. Veel veranderingen in de loop van het verhaal doen wat mij betreft afbreuk daaraan. Maar bij deze film is zelfs een groot deel van de teksten in tact gelaten!
Een boekverfilming die ik echt mislukt vind? Geen idee, ik kan het niet verzinnen. Misschien omdat die niet in de bioscoop komen? Ik ben wel benieuwd hoe 50 shades of grey verfilmd is. Het boek heb ik niet gelezen, maar hoe verfilm je bondageSM smaakvol?
