Thomas Verbogt heeft het boek geschreven Als de winter voorbij is. De eerste 44 bladzijden dacht ik echt dat het om een meisje ging die lesbienne was in de jaren zestig. Ik houd daar niet zo van, op mijn verkeerde been gezet worden, moet ik eerlijk zeggen.
Van de achterflap:

Het kunnen maar een paar seconden zijn die je leven uiteindelijk bepalen. Iemand aankijken of juist niet. Ineens gekust worden op een zomerse dag. Meer hoeft het niet te zijn. Zo vergaat het de hoofdpersoon van deze roman, die jaren leeft met de herinnering aan zo’n moment. Maar de herinnering alleen is niet genoeg.
Als de winter voorbij is is een verhaal over schuld en schaamte, en het besef dat we allemaal voorbijgangers zijn die elkaar even aankijken of aanraken. Een verhaal over de vraag waar het nu uiteindelijk om gaat: om de waarheid of de werkelijkheid. Als de winter voorbij is – het is een belofte, het is de hoop op iets nieuws.

Ik dacht toch echt dat het om een meisje ging… Misschien omdat er in een zin gezegd werd:

Als ik praat, moet ik vast huilen.

Of:

[…] ik net negen en veel meer een jongetje dan anders

Beiden op pagina 29.

Als de (honger)winter voorbij is?

De titel van het verhaal heeft bij mij direct een associatie met de Tweede Wereldoorlog en hoewel dit verhaal slechts zijdelings aan dit thema raakt door aangenomen dochter Becky, weet het verhaal me toch niet genoeg te boeien om het uit te lezen. En toch lees ik het uit. Met frisse tegenzin.
Ook het taalgebruik staat me tegen: veel korte zinnen en ik merkte dat het staccato me irriteerde. Daarnaast voelde het ook kinderachtig aan, zeker die eerste 44 pagina’s. Dat je een kind opvoert in je verhaal, wil nog niet zeggen dat de beschrijvingen kinderachtig moeten. Het voelde wat mij betreft gewoon niet goed aan.
—
Ik denk dat ik het niet begrepen heb…
—
Ik las de recensies van mijn collega bloggers en ik zie bijna alleen maar positieve reviews. Misschien was ik gewoon nog niet toe aan dit boek en moet ik het bewaren voor over een tijdje. Dat ik er dan wel iets van kan maken. Zo’n boek dat rijpt met de jaren. Misschien. Ik zal het over een tijdje nog eens lezen. Ik leg het boek onderop mijn nog te lezen stapel, dan kom ik er volgend jaar aan toe.
Lees hier wat mijn medebloggers denken.
[bol_product_links block_id=”bol_562017089e0fd_selected-products” products=”9200000040491744,9200000045510313″ name=”njab” sub_id=”verbogt” link_color=”EA2C4D” subtitle_color=”F98738″ pricetype_color=”590805″ price_color=”EA2C4D” deliverytime_color=”590805″ background_color=”F4F1ED” border_color=”E5D3A9″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Dit is mijn 27e boekrecensie voor Not just any book. Ik heb dit boek gratis gekregen, maar dat heeft in geen enkel opzicht mijn mening over het boek beïnvloed. De link naar het boek is een affiliate link. Dat betekent dat ik een beetje geld krijg als jij dit boek of een ander koopt.