Op Kreta in de stad Knossos is een paleis opgegraven dat heel veel op een doolhof lijkt. Ook werden stieren vereerd in de Minoïsche periode. Daardoor is de mythe van de Minotaurus ontstaan. Hoe is de Minotaurus eigenlijk in dat doolhof terechtgekomen en hoe is deze halve man, halve stier eigenlijk ontstaan?

Minos was de koning van Kreta en getrouwd met Pasiphaë. De koning had onenigheid met zijn broers over wie de rechtmatige troonopvolger was. Om zijn claim kracht bij te zetten, richtte hij een gebed tot de zeegod Poseidon. Poseidon stuurde Minos een witte stier als teken dat hij de echte koning was. De zeegod verbond er wel een voorwaarde aan: de stier moest onmiddellijk weer aan hem geofferd worden. Maar Minos vond de stier zo mooi, dat hij hem niet offerde. Poseidon nam natuurlijk wraak. Je kunt een god niet zomaar dwarszitten.

De Minotaurus wordt geboren

Poseidons wraak was zoet: hij maakte dat Pasiphaë verliefd werd op de stier. De koningin was wanhopig en wilde graag met de stier samenzijn. Ze waren niet vies van een beetje bestialiteit in de Griekse tijd.
Pasiphaë riep de hulp in van de uitvinder Daedalos. Deze man was uitvinder en maakte van hout een holle koe waar Pasiphaë zich in kon verbergen. En zo kon de verliefde koningin toch met de stier vrijen. En zij werd zwanger van de stier.
De Minotaurus werd geboren en gevoed met mensenvlees. Omdat de Minotaurus daardoor best gevaarlijk was, werd hij opgesloten in een doolhof, dat gebouwd was door Daedalos. Dat kun je niet al te lang doen, want op een gegeven moment zijn de terdoodveroordeelden wel op. Door gelukkige omstandigheden was Athene jaarlijks zeven jongens en zeven meisjes verschuldigd aan Knossos. Die veertien jonge mensen werden ieder jaar het labyrinth ingejaagd en opgeofferd aan de Minotaurus.
Deze praktijken eindigden toen Theseus bij de jongeren hoorde die naar Knossos werden gestuurd. Met hulp van de draad van Ariadne en een zwaard dat zij hem gaf, kon hij de Minotaurus verslaan en ontsnappen uit het doolhof.
Iedere week (tenminste, dat probeer ik) behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.