Sisyphos stichtte de Griekse stad Korinthe en bevorderde de handel met andere steden. Tot zover het goede wat deze koning deed. Het slechte was dat deze man een meester was in list en bedrog. Hij schond het heilige gastrecht door zijn gasten te doden als hij daarvan beter dacht te worden, verleidde zijn nicht en zette zijn broer af als koning. Dat kwam hem uiteindelijk duur te staan.
Ook Zeus, de oppergod, werd het slachtoffer van de valsheid van Sisyphos. Zeus had namelijk Aegina, de dochter van de riviergod Asopos, geschaakt. De koning verklikte de oppergod, omdat Sisyphos vond dat hij gelijkwaardig was aan de goden. Dat wekte zoveel woede op bij Zeus en alle andere goden, dat zij een list verzonnen om hem te vangen.
Sisyphos bedriegt de Dood
Toen het tijd werd dat Sisyphos zou overlijden, stuurden zij Thanatos op hem af om hem te vangen en ketenen, zodat hij naar de Hades kon worden afgevoerd. Maar Sisyphos ving Thanatos met een list. Hij vroeg de Dood om hem te demonstreren hoe de ketenen werkten. Tijdens de demonstratie wist de koning de ketens bij Thanatos om te doen. Zo werd de Dood gevangen en overleed er niemand meer op aarde.
De oorlogsgod Ares raakte enorm geïrriteerd want zijn tegenstanders stierven niet meer op het slagveld. En wat is een oorlogsgod zonder slachtoffers? Daarom ging Ares naar Sisyphos om Thanatos te bevrijden. De goden sommeerden Sisyphos dat hij nu echt moest sterven.
Sisyphos is de goden een tweede keer te slim af
Voordat hij stierf, zei de koning tegen zijn vrouw: “Begraaf me niet en doe geen Obolos onder mijn tong.” Een obolos was een Griekse munt die aan de overledenen werd meegegeven zodat de veerman Charon betaald kon worden. Zonder Obolos werd een dode de onderwereldrivier de Styx niet over gezet.
Charon weigerde om Sisyphos over te zetten. Hierop klaagde de koning bij Hades en Persephone over de onachtzaamheid van zijn vrouw. Zij konden niet anders dan hem terug sturen naar de bovenwereld om zijn vrouw op haar plichten te wijzen. Hij had echter geen enkele haast om zijn vrouw daarop te aan te spreken en leefde nog rustig een tijdje door.
Tot de goden het helemaal zat waren en zij Hermes op hem afstuurde. Deze snelle boodschapper der goden wist Sisyphos in zijn kraag te grijpen en wierp hem in de Tartaros (de hel). Daar moet Sisyphos een zware steen een hoge berg oprollen. Telkens als hij bovenaan is gekomen, rolt de steen weer helemaal naar beneden en moet de koning weer opnieuw beginnen. Zo waren de goden toch slimmer dan de koning.
Een echte sisyfusarbeid
Dat is wat we zeggen als iemand hetzelfde zinloze werk steeds opnieuw blijft verrichten. Een soort van water naar de zee dragen.
Iedere week behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.
Aha, vandaar de uitdrukking … weer wat slimmer geworden ☺ Thanx
Leuk om deze uitdrukking uitgelegd te krijgen.
Vriendelijke groet,