Participatiemaatschappij?
De participatiemaatschappij. Moeilijk, moeilijk. Als ik het allemaal goed begrepen heb, dan is het de bedoeling dat iedereen voor elkaar gaat zorgen in dit nieuwe systeem. Dat is een nobel streven, maar ik ben bang dat het niet gaat werken.
Stel: mijn moeder wordt hulpbehoevend en omdat ik een goede dochter ben en bij haar in de buurt woon, ga ik daar twee keer in de week helpen. Ik doe het huishouden en ik doe haar boodschappen. Mijn moeder kan echter niet meer voor mij zorgen. Wie zorgt er dan voor mij?
Op dit moment ben ik daar nog niet zo goed in. Heb er jarenlang de noodzaak niet van ingezien. Maar ik begin er weer wat meer aan te wennen dat het best leuk is om voor jezelf een kopje thee te zetten en daar dan heerlijk van te genieten. Dat ik daar ook van mág genieten!
Ik pleit dus tegen de participatiemaatschappij
Waarom? Omdat ik denk dat iedereen eerst voor zichzelf moet leren zorgen, nee, leren hóúden, voordat we voor een ander kunnen zorgen. Als het niet goed gaat met mij, dan kan ik ook niet goed voor een ander zorgen. Pas als ik durf te genieten van een kopje thee voor mijzelf, dan kan ik pas genieten van een kopje thee dat ik met liefde heb gezet voor mijn moeder of wie dan ook. Anders is het een verplichting.
Dat klinkt egoïstisch, maar het is echt waar. Voor je oprecht van een ander kunt houden, moet je eerst van jezelf leren houden. Voor je voor een ander kunt zorgen, moet je eerst voor jezelf kunnen zorgen.
Het staat me ook tegen dat het vanuit de staat wordt opgelegd. Zorgen voor iemand anders moet vanuit jezelf komen vind ik en niet omdat het van bovenaf wordt opgelegd. Mijn moeder mag best bij mij komen inwonen, ik wil haar een verzorgingshuis niet aandoen. Maar dat beslis ik zelf, niet omdat de staat zegt dat mijn moeder nog goed genoeg is om zelfstandig te wonen. (Gelukkig is mijn moeder nog helemaal goed, maar ja ik moet een voorbeeld hebben, sorry mam.)
Misschien moeten we eerst een maatschappij hebben waarin iedereen het eerst zelf goed heeft, zodat men daarna eens kan omkijken naar een ander en dus voor een ander kan gaan zorgen. Den Haag kan daaraan bijdragen door te zorgen dat de zorg op peil blijft en niet afgebroken wordt zoals nu.
https://www.youtube.com/watch?v=M-nyLvIuHDU
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
grappig, ik heb bijna een blog klaar over hetzelfde onderwerp, zij het dat ik een andere invalshoek kies.
Open en eerlijk blog, mooi dit!
Eensch!! 🙂