Psychische mishandeling. Veel mensen hebben geen idee wat ze aanrichten als ze iets tegen je zeggen wat niet door de beugel kan. Ik heb het over uitschelden en andere vormen van verbaal geweld. Hoewel je de littekens en blauwe plekken niet ziet, is dit een van de ergste vormen van mishandeling wat mij betreft.
Woorden kunnen veel meer kwetsen dan een vuist of een trap. Blauwe plekken helen, wonden verdwijnen en misschien houd je een fysiek litteken over van de kwetsuur. Fysieke mishandeling is natuurlijk ook niet goed te keuren en ook heel erg natuurlijk, maar zichtbaarder. Dat is wat ik eigenlijk wil zeggen.
Psychische mishandeling gaat onder je huid zitten, in je ziel. Als je vaak genoeg hoort dat je niet goed genoeg bent, dat je lelijk bent of dat je er niet bij mag horen, dan ga je dat op een bepaald moment geloven.
Je gaat van alles proberen om erbij te horen: roken, drinken, je uitsloven om maar aardig gevonden te worden. Je wordt een people pleaser. Je cijfert jezelf helemaal weg om voor anderen te kunnen doen wat ze nodig hebben, zodat je aardig gevonden wordt. Je denkt niet meer aan je eigen behoeften.

Sticks and stones may break my bones, but words will never hurt me.

Wat een foute uitspraak! Juist woorden zijn de sluipmoordenaars van je zelfvertrouwen. Daarom mijn oproep: denk even na voor je wat zegt tegen iemand. Ik kan me namelijk ieder scheldwoord nog herinneren wat ooit tegen mij geroepen is. Dus denk even na: wil jij als mishandelaar te boek staan?
Plaatje