In het kader van het spreekwoord van gisteren (als de stok stijf staat, is de uil gaan vliegen) dacht ik, laat ik dan vandaag de eikel eens aanpakken. Nu kan ik natuurlijk voor de makkelijkste versie gaan: je hoeft aan een boom te hangen om een eikel te zijn, maar dat is mijn eer te na. Ik ga voor een ander spreekwoord. De luiste varkens krijgen de beste eikels.
Een eikel is een vrucht van een eikenboom. Deze vrucht kennen we als een bruin nootje met een hoedje op. Hij vertoont enige gelijkenis met het uiteinde van het mannelijk geslachtsorgaan. En hij schijnt lekker te zijn. Maar daar houdt elke vergelijking op.
Daarom ook het spreekwoord. De beste eikels zijn het lekkerst en om de een of andere reden krijgen de mensen die het hardste werken die dus niet. Van dit spreekwoord is een variant bekend: de paarden die de haver verdienen, krijgen ze niet.
Sommige mensen zijn eikels
Soms verdienen mensen een beloning, maar dan krijgen ze die niet. Het is echter wel heel zuur als iemand die het niet verdient, wel met een beloning gaat lopen. En dat gebeurt nu juist veel vaker omdat die luie varkens vaak de grootste mond hebben en dus opeisen wat ze niet verdienen.
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.
De zwijnen zwijnen
Mooie invulling… maar moet het niet zijn ‘Je hoeft niet aan een boom te hangen om een eikel te zijn’…
Je hebt gelijk. Ik ben het woordje niet vergeten! Dank je wel voor je oplettendheid 🙂
Zo had mijn vader de gewoonte om datgene wat hij ons niet kon uitleggen met woorden, te verpakken in spreekwoorden en of gezegdes. Soms verzon hij ze ter plekke. Vooral wanneer wij als kinderen eigenwijs waren en niet wenste te luisteren naar, in zijn ogen, wijze raadgevingen.
Spouwen is spugen in dialect
B.v. Wie tracht tegen de wind in te spouwe, vind snot en kwijl omtrent zijn eigen mouwen.
En als je een hekel had aan iemand de jou slecht behandeld had was een standaard uitspraak,
Wat gij niet wil dat u geschied, onthoud dat zeker uw vijand niet.