Met zo’n titel vraag je je af hoe je in hemelsnaam recht gaat doen aan dit nieuwste boek van Mike Boddé. Deze recensie is daarom geenszins volledig en een slap aftreksel van de humor die in dit boek tentoongespreid wordt. Het eerste dat bij me opkomt om dit boek te beschrijven: dit is zowel een talig als een visueel pareltje van absurdisme.
Alleen de achterflap van het boek is namelijk al hilarisch in al zijn absurdisme:

Michaël Habakuk Hadianus Constantin Fredericka Michelangelo Messi Ronaldo Boddé werd op 14 januari 1968 aan de schoot van zijn tettermoes onttrokken.
Hij waste op als een fikse basserool, en bekwaamde zich in de edele consten van het fortepianeren, de schertsmatige jool, het boogschieten, de behendigheid in het minnespel en alles wat een kadee tot een pronte broger maakt. Na een tijdspanne van zeeven lange jaren onderhevig geweest te zijn aan de gruwel en horreur van de endogene melancholie, richtte hij zich op teneinde het leven wederom recht in de ogen te kijken.
Al spoedzaam was furore en aanhoudende zegepraal zijn deel, middels televisiefabricaten als Kopspijkersch en de Micke en Tomasch Schow.
Hij werd lijfsgewijs omvangrijk, huwde een rondborstige joopdraagster, plantte zich genoegzaamlijk voort, en tekende een kroniek op met betrekking tot zijn zwartgalligheid: Pil. Dit foliant ging vijftigduizendmalen over de kooptoog. Zupheul, Febbo en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan is het tweede gewrocht van zijn hand.

Zupheul – ik ga de onmogelijk lange titel afkorten, dat leest wat makkelijker – bestaat uit een aantal kortere verhalen, dromen en absurde talige fratsen. Het is opgedeeld in twee delen: de dromen en sproken en twee vervolgverhalen over Benjamin en de geurige man.
De dromen en sproken zijn korte verhalen die ontsproten lijken te zijn aan het brein van een krankzinnige en op de een of andere manier toch ook herkenbaar zijn. Maar misschien zegt dit meer over mijn kronkels dan over het boek.
Boddé droomt over een cricketmatch met Mick Jagger, waarbij Joni Mitchell ook plotseling opkomt en Boddé onder haar bloesje mag ‘foezelen’. Ook is er het verhaal van een huis met een lange wenteltrap waar hij vanaf glijdt zoals hij vroeger deed. Plotseling herinnert hij zich een scherpe uitstekende spijker aan het einde van de trapleuning en naarmate hij verder naar beneden glijdt, worden de verwondingen steeds ernstiger om uiteindelijk:

[…] van mijn balzak tot mijn kruin zal ik uiteengetrokken zijn, tot ik als een pasgeslacht varken in twee helften aan weerszijden van de trap zal neervallen. [blz 181]

Het verhaal van Zupheul

Het tweede deel bevat twee verhalen die hoofdstuk om hoofdstuk worden verteld: Benjamin en de geurige man. Over het tweede verhaal laat ik Mike Boddé zelf een stukje vertellen onderaan deze review, toen hij bij Spijkers met Koppen aan tafel kwam (let vooral op de reactie van Felix Meurders).
Benjamin is het verhaal van Zupheul, Febbo en nog tien broers, waarbij de hoofdpersoon uit het verhaal stapt, de kamer van Boddé in en zich met het verhaal gaat bemoeien. Er komt zelfs een advocaat aan te pas! Het loopt echter niet goed af met de broers Zupheul, Febbo en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan. Dat kan ik je wel vertellen!
Tussendoor vind je in het boek allerlei tekeningen met koddige onderschriften. Het zou echt zonde zijn als je die overslaat omdat ze vaak een absurde toevoeging zijn aan het verhaal dat je aan het lezen bent.
Het is lastig om zo’n visuele en talige explosie van zinnegenot te vertalen naar een recensie die recht doet aan het boek. En als je dit filmpje kijkt, weet je voortaan hoe je de titel moet uitspreken.

Mijn advies: rep u naar de foliantenwinkel en ontfoezel de hoedster van de kraam dit zupheul foliant voor een uchtend vol humor en kirgegil.
[bol_product_links block_id=”bol_55ae439947d21_selected-products” products=”9200000040710068″ name=”zupheul” sub_id=”njab” link_color=”EA2C4D” subtitle_color=”F98738″ pricetype_color=”590805″ price_color=”EA2C4D” deliverytime_color=”590805″ background_color=”F4F1ED” border_color=”E5D3A9″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Dit is mijn 24e boekrecensie voor Not just any book. Ik heb dit boek gratis gekregen, maar dat heeft in geen enkel opzicht mijn mening over het boek beïnvloed. De link naar het boek is een affiliate link. Dat betekent dat ik een beetje geld krijg als jij dit boek of een ander koopt.