“Martha, wil je een stukje taart?” Ik sla af. De aanbieder dringt aan: “Weet je het zeker? Niet een klein stukje? We hebben ook cake of een koekje?” En omdat ik dan niet nog een keer wil afslaan, neem ik het stukje cake. De aanbieder loopt met een glimlach op het gezicht weg. “Gelukkig doet ze gezellig,” lijken ze te denken. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.

Ik heb nog steeds moeite met het weerstaan van verleidingen. Mijn moeder weet inmiddels al ruim drie jaar dat ze mij geen koekje moet aanbieden bij de koffie. En dat doet ze dan ook niet (bedankt, mam!). Maar op verjaardagen lijkt het wel alsof men vergeten is dat ik die maagoperatie heb gehad en dat ik dus eigenlijk liever geen stukje taart wil.
Mijn zusje heeft het wel onthouden: bij haar krijg ik ook een mini stukje taart en zonder slagroom. Maar dan komen de hapjes op tafel. Toastjes met Franse kaas, nootjes, frituurhapjes… Gelukkig staan er ook cherrytomaatjes en stukjes komkommer en kaas. Dus die neem ik dan wel en af en toe een toastje met brie of schimmelkaas.

Soms ben ik zwak

Dan kom ik thuis met een doos Celebrations of een reep Tony Chocolonely. MIjn geest roept heel hard: “Nee! Martha niet doen!” maar mijn lichaam zegt: “Ja, ja, ja!” En dan ligt die reep in mijn mandje, heb ik de helft al opgegeten in de auto en omdat ik thuis sterker ben dan in de appie, gooi ik de andere helft in de prullenbak. Heel erg zonde, ja, maar ik kan het gewoon niet laten liggen. De rest van de dag ligt die reep chocola me aan te kijken en moet ik hem opeten. En dat is niet alleen niet goed voor mijn gewicht, het is ook niet goed voor mijn maag. Ik krijg er pijn van. Maar dat is soms geen reden om het niet te kopen.

De geest is gewillig maar het vlees is zwak

Dit spreekwoord is vaak op mij van toepassing: ik kan sommige verleidingen gewoon niet weerstaan. En natuurlijk wil ik mijn gastric bypass operatie niet verknallen, maar het blijft ontzettend moeilijk om de juiste keuzes te maken. Het snoep bij de kassa helpt ook niet mee (heel vaak doe ik zelfscannen, dan is er geen snoep bij de kassa).
Het spreekwoord zelf komt uit de Bijbel: Mattheüs 26:40-41. Als Jezus moet wachten op de Judaskus, vraagt hij zijn discipelen om wakker te blijven en met hem te waken. Maar een voor een geven ze toe aan de verleidingen van de slaap. Ze waren best bereid om wakker te blijven, maar het lukte ze niet.
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.