Vorige week lieten we Tristan en Isolde achter op de boot richting Cornwall en koning Mark die met Isolde zou gaan trouwen. Isolde was echter tot over haar oren verliefd geworden op Tristan, maar zoals dat in die tijd ging: vrouwen hadden niets te zeggen over hun leven. Hun vaders bepaalden met wie ze gingen trouwen. Dus zo ging Isolde op weg naar een gedwongen huwelijk met een man die ze niet kende en waar ze al helemaal niet van hield.
De moeder van Isolde heeft aan Brangaene een liefdesdrank meegegeven die ze moet opdienen aan het paar op de huwelijksdag. Door die drank te drinken, zullen ze verliefd op elkaar worden en dat zou voor eeuwig aanhouden. (In andere versies van het verhaal is het maar drie jaar, maar eeuwig klinkt mooier). Tristan probeert Isolde tijdens de reis te troosten, maar die wijst hem steeds af. Als ze in een haven aanleggen, gaat Tristan het weer proberen. De bediende van Isolde ontdekt de liefdesdrank en denkt dat het wijn is. Tristan en Isolde drinken er samen van en hun lot is bezegeld. Als Brangaene binnenkomt, ziet ze onmiddellijk wat er gebeurd is.
In Cornwall aangekomen, realiseren Tristan en Isolde zich, dat ze een probleem hebben: de maagdelijkheid van Isolde die tijdens de huwelijksnacht wordt gecheckt, is verdwenen. Na lang aandringen stemt Brangaene toe om de plaats van Isolde in te nemen tijdens de huwelijksnacht. De verwisseling verloopt goed.
Tristan en Isolde ontdekt?
Brangaene is de spil in de afspraken die Isolde met Tristan plant. Dat gaat zo goed, dat niemand iets in de gaten heeft en daardoor wordt het tweetal steeds roekelozer. Op een nacht sluipt Tristan van zijn kamer naar die van Isolde, maar wordt daarbij gevolgd door zijn kamergenoot Marjodoc. Het spoor is makkelijk te volgen door de sneeuw en bij het licht van de volle maan. Hij hoort heel duidelijk wat er gebeurt in de kamer van Isolde. De kamergenoot licht Koning Mark in. Mark wil het niet geloven, maar het zaadje is gezaaid.
Mark gaat Isolde bespieden en op allerlei listige manieren ondervragen over haar gevoel voor Tristan. Brangaene is een goede raadgever, waardoor Isolde zich van allerlei verdenkingen kan vrijspreken. Dan schakelt de kamergenoot van Tristan de dwerg Melot in. Melot bespiedt het overspelige paar en komt achter de liefdesaffaire van de twee. De dwerg meldt dit aan Mark
Tristan en Isolde ontdekt
Mark is woedend op Melot maar laat zich toch nog verleiden om een valstrik te plaatsen. Tristan mag in de koninklijke slaapkamer overnachten. Als Mark en Melot naar de mis gaan, strooit de dwerg nog meel in de slaapkamer om te kijken of Tristan niet in bed duikt bij Isolde. Tristan merkt dit en springt van bed naar bed. Doordat Tristan de vorige dag een aderlating heeft gehad, gaat door al het gespring de wond open en hij laat een bloedspoor na. Als Mark terugkomt en het bloedspoor vindt, is hij woedend om de ontrouw van zijn vrouw en beste vriend. Doden kan hij ze echter niet. Hij verbant ze van het paleis.
Tristan en Isolde wonen in een grot in het bos. Op een dag worden ze ontdekt door een van de jagers van Mark. Ze liggen dan te slapen met Tristans zwaard tussen hen in en met de ruggen naar elkaar toe. De jager haalt koning Mark erbij en die ziet hen zo liggen.
Het godsoordeel
In de periode dat dit verhaal zich afspeelt, werden godsoordelen gezien als de enige manier om je onschuld te bewijzen. Koning Mark wil dat Isolde haar onschuld bewijst door zo’n godsoordeel.
Tristan was op dat moment niet aan het hof, maar hij krijgt te horen dat zij dit moet ondergaan. Verkleed als pelgrim komt hij terug naar het hof. Tristan draagt haar op deze wijze aan land, maar struikelt als hij haar van boord draagt. Isolde legt dan een eed af:
“Ik zweer dat ik nooit in de armen van een andere man of bij een andere man heb gelegen of gemeenschap heb gehad dan met Koning Mark, behalve dan zojuist met de pelgrim, maar dat heeft iedereen gezien.” Daarna moet zij een heet ijzer vasthouden, maar dat deert haar niet.
Isolde doorstaat het godsoordeel en wordt in genade aangenomen als vrouw van Mark.
Tristan vertrekt naar Bretagne en vecht daar mee in elke strijd die hij kan vinden. Hij trouwt uiteindelijk met een andere Isolde, die Isolde met de blanke handen wordt genoemd. Tristan keert nog drie keer terug naar Cornwall als bedelaar om Isolde te ontmoeten.
Uiteindelijk raakt Tristan gewond door een giftige speer en op het einde geeft hij opdracht om Isolde te laten halen vanuit Cornwall. Zij is de enige die hem kan genezen. Hij zegt tegen zijn zwager Kaedin dat hij met witte zeilen moet zeilen als Isolde aan boord is, met zwarte als zij er niet is. Isolde met de witte handen heeft het gesprek afgeluisterd en is jaloers. Als het schip terugkomt, zegt zij dat het zwarte zeilen heeft. Daarop sterft Tristan. Als Isolde dan in de kamer van Tristan komt en hem dood ziet liggen, sterft zijzelf van verdriet.
Het lichaam van Isolde wordt teruggebracht naar Cornwall, maar haar hart wordt samen met dat van Tristan begraven. Op het graf van Isolde groeit een wijnrank en op dat van Tristan een klimroos. Deze twee groeien door elkaar heen, zodat ze ook in de dood verenigd zijn met elkaar.
Volgende week zal ik nog wat elementen uit dit verhaal uitlichten, die te maken hebben met de Keltische mythen en sagen, waar dit verhaal vandaan komt.
0 reacties