De dief
“Ik kon niet anders, edelachtbare,” zei de dief, “ik moest het wel stelen.” De tranen liepen langs het gezicht van het jongetje. Hij snufte en hield zijn ogen op de grond gericht. De rechter keek over de rand van zijn zwart gerande bril naar het diefje. “Wat is je verhaal, jongeman?” blafte hij.De jongen schrok. De stem van de rechter was niet wat hij verwacht had bij het kleine mannetje. En ook de strenge grijze ogen die hem zo kil aankeken vanachter die strenge bril leken geen enkel medelijden te hebben met hem. Maar de woorden die de rechter sprak, gaven hem een ander idee van de man. Daarom durfde het diefje even op te kijken naar die man die zo hoog boven hem uittorende.
Toen begon de jongen te spreken.
“Mijn vader verliet mij en mijn zusje toen zij nog een baby was. Mijn moeder was al overleden tijdens de geboorte van mijn zusje. Hij heeft nog een jaar of vijf voor ons gezorgd, maar daarna vertrok hij met zijn nieuwe vrouw. Die wilde ons niet hebben, dus liet mijn vader ons achter bij mijn tante.”
“Onze oom had ook een hekel aan ons en omdat we nog niet mochten werken, zette hij ons op straat. Sindsdien zwerven we door de stad en leven we van wat we krijgen van voorbijgangers. Maar door de crisis zijn de mensen minder gul en we hadden zo’n honger. Mijn zusje huilde van de buikpijn en toen ik die vrouw zag met haar juwelen om haar nek, kon ik niet anders. Ik moest het wel stelen.”
“Ik liep naar haar toe en kuste haar hand. Terwijl ik die kuste, liet ik mijn mond om de ring met de grote rode robijn glijden en haalde die van haar vinger af. Ze merkte het pas nadat ik de om de hoek was gerend.”
De rechter keek de jongen doordringend aan. “Dit is het zieligste verhaal dat ik ooit heb gehoord,” snikte hij. Hij haalde een blauwgeruite zakdoek uit zijn zak en snoot luidruchtig zijn neus. Het klonk als een valse trompet. “We gaan je helpen om weer op de been te komen,” zei hij.
De dief glimlachte inwendig: “Wat een sukkel dat hij voor zo’n zielig verhaaltje valt.” Hij antwoordde echter: “Dank u wel, meneer.”
“Ik ben nog niet klaar, jongeman,” zei de man in het zwart: “eerst mag je een jaar gevangenisstraf uitzitten. Je hebt toch iets gedaan wat niet mag en met zielige verhaaltjes kom je er niet.”
Shit!
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
3 Reacties
Trackbacks/Pingbacks
- Martha Pelkman (@drspee) - De dief http://t.co/8k4ADoeg7o
Leuk verhaal!
Tnx!
Oeps! Had de kleine dief toch verkeerd gedacht…