Breng me terug is de laatste nieuwe thriller van B.A. Paris. Eerder las ik al Achter gesloten deuren en ik moet zeggen dat ik erg gecharmeerd ben van haar schrijfstijl. Paris schrijft vlot en het leest allemaal best makkelijk weg. Het verhaal van Breng me terug mag er zeker ook weer zijn.
Van de achterflap:
Een jong stel rijdt door Frankrijk en stopt onderweg bij een benzinestation. Finn stapt uit om te tanken en te betalen, maar wanneer hij terugkomt bij de auto is Layla spoorloos verdwenen.
Ze wordt nooit teruggevonden. Twaalf jaar later is Finn verloofd en gelukkig – zijn verleden heeft hij achter zich gelaten. Tot hij op een middag thuiskomt van zijn werk en zijn verloofde op de bank ziet zitten. Ze houdt iets in haar handen, houdt het tegen het licht. Een object zonder enige waarde, behalve voor Finn en Layla.
Is zijn eerste liefde teruggekeerd? Of speelt iemand een spel met hen?
Breng me terug van B.A. Paris gaat over de impact van een verdwijning. En over het feit dat iedereen wel iets te verbergen heeft…
Mijn leeservaring van Breng me terug
Net als bij Achter gesloten deuren wisselt het verhaal af tussen Toen en Nu in deel 1. We zien wat er gebeurde toen Layla verdween, twaalf jaar eerder, en hoe het nu met Finn gaat. Finn lijkt gelukkig met zijn nieuwe verloofde, hoewel hij nog altijd terugdenkt aan Layla. Dan begint de spanning op te lopen als er een Russisch poppetje gevonden wordt: het kleinste poppetje uit een Matroesjka, die een zeer bijzondere betekenis heeft voor Layla en haar zus Ellen. Zou Layla dan toch niet dood zijn?
Hoe meer poppetjes er gevonden worden, hoe meer we van Finn leren kennen over zijn verleden en over zijn woede-uitbarstingen. En we leren ook meer over Layla’s verdwijning en wat er toen gebeurde. Finn heeft niet helemaal de waarheid verteld aan de Franse politie en we lezen uiteindelijk ook waarom hij dat heeft gedaan.
In deel 2 wisselt het perspectief tussen Finn en ander personage wat de spanning nog groter maakt. Hier leren we meer over de herkomst van Ellen en Layla en hun ouders. Uiteindelijk gaat Finn terug naar het eiland waar Layla en Ellen vandaan komen waar alles tot een bijzondere ontknoping komt.
Mijn conclusie
Ik heb het boek met veel genoegen gelezen, hoewel ik het einde toch wat zwak vond. Ik kon me niet voorstellen dat Finn niets had gemerkt of gezien. Overigens spreek ik over spanning, omdat die zeker wel wordt opgebouwd, maar ik had nergens echt het gevoel te ‘moeten’ doorlezen.
Ik heb het boek ook gelezen, een sterk ‘o ja’ ging door me heen toen ik jouw review las. En ik weet dat ik het boek helemaal uitlas, maar ik zou nu echt niet meer weten hoe het afloopt. Het einde heeft geen indruk op me gemaakt dus..